زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

علی بن علی‌اکبر شیرازی اصفهانی





علی بن علی‌اکبر شیرازی اصفهانی، از علما، ادبا و اطبای اصفهان در قرن چهارده هجری بوده است.


۱ - معرفی اجمالی



علی شیرازی فرزند علی‌اکبر بن قاسم، عالم و ادیب کامل و از مفاخر اصفهان به شمار می‌رفته است. پدرش از تجّار و فضلاء بوده و در نجف نزد محمّدحسین کاظمینی تحصیل نموده و کتابی در شرح چهل حدیث در فضیلت صلوات بر پیغمبر و آل او نوشته و در سال ۱۳۰۵ق وفات یافته است.
او در شعبان ۱۲۹۴ق متولّد و در نزد جمعی کثیر از فضلاء تحصیل نمود که از آن جمله است: عبدالحسین محلاّتی، حسین بروجردی (در موقع تحصیل در اصفهان)، سیّدمحمّدباقر درچه‌ای، آخوند کاشی و میرزا محمّدباقر حکیم‌باشی و در نجف از محضر شیخ الشریعه اصفهانی و سیّدمحمّدکاظم یزدی و آخوند خراسانی و غیره استفاده‌ها برد.
او پس از مراجعت به اصفهان سال‌ها به شغل تجارت مشغول بود. سپس مدّتی طبابت می‌فرمود. پس از آن ترک تجارت و طب گفته و جهت ارشاد مردم به منبر رفته و به مداوای روحی مردم پرداخت. واعظی بود شیرین بیان و متکلّمی فصیح اللّسان. منابرش شامل مواعظ شافیه و نصایح کافیه از حدیث و اخبار و تفسیر و تاریخ بود.وی در مدرسه صدر اصفهان و در قم، ادبیات و نهج البلاغه و تفسیر می‌فرمود و عدّه‌ای از طلاّب از محضرش مستفید می‌شدند.

۲ - وفات



سرانجام در شب ۲۴ جمادی‌الاولی ۱۳۷۵ق وفات یافته، جنازه با احترامات لازم به قم منتقل گردیده و در مقبره شیخان مدفون گردید.

۳ - آثار و تالیفات



از آثارش تصحیح و مقابله قسمتی از تفسیر «تبیان» شیخ طوسی است که به طبع رسیده است.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۷.
[۳] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۴، ص۱۳۰۵-۱۳۸۸.
[۴] جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۴۵۳-۴۵۷.


۴ - پانویس


 
۱. مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۱۶-۸۱۷.
۲. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذّریعه الی تصانیف الشیعه، ج۱۳، ص۷۰.    
۳. آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۴، ص۱۳۰۵-۱۳۸۸.
۴. جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۲، ص۴۵۳-۴۵۷.


۵ - منبع



مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۳۶.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.